Als je leeft met ADHD, is de kans groot dat je jarenlang signalen hebt gekregen dat je “te veel”, “niet genoeg”, of gewoon “anders” bent. En hoewel je weet dat je brein anders werkt, blijft die innerlijke stem kritisch.

Deze blog is een uitnodiging: leg de lat eens neer. Hier zijn 10 dingen die jij je waarschijnlijk hebt aangetrokken, maar niet hoeft te dragen. Wees gewoon wat liever voor jezelf en wees gewoon jezelf.

1. Je praat zoveel

Je hebt vaak veel te vertellen, denkt snel, en je enthousiasme is voelbaar in je stem en tempo. Anderen kunnen dat soms als “druk” ervaren. Maar praten is niet alleen communiceren, het is ook denken, verwerken, en verbinding zoeken.

In een wereld vol small talk is jouw openheid een verademing. Je hoeft jezelf niet af te remmen om anderen op hun gemak te stellen. Mensen mogen ook leren omgaan met jouw intensiteit.

2. Je bent zo snel afgeleid

Een ADHD-brein scant constant de omgeving, op zoek naar nieuwe prikkels of interessantere impulsen. Dat is geen zwakte, het is een overlevingsmechanisme dat ooit enorm nuttig was.

Het nadeel? Het lijkt soms alsof je niet luistert of ongeïnteresseerd bent, terwijl je in werkelijkheid té veel opneemt. Dat is iets heel anders dan onverschilligheid.

3. Je kunt je nooit eens rustig houden

Jij beweegt als je denkt. Voor sommigen is rust stilte. Voor jou is rust soms juist ritme, bewegen, wiebelen, lopen, friemelen.
Veel ADHD’ers hebben moeite met stilzitten, maar kunnen wel hyperfocussen als ze in een flow zitten.

Laat je niet wijsmaken dat stilte altijd beter is dan energie. Energie is geen tekortkoming, het is jouw manier van verwerken.

4. Je begint altijd aan dingen maar maakt niks af

Je hebt honderd ideeën per dag. Je begint enthousiast, creatief, visionair. En ja, soms verlies je de draad (drumroll) zodra het saai of repetitief wordt. Dat is geen gebrek aan doorzettingsvermogen, het is dopamine-gedreven motivatie.

Oplossing? Werk met structuren die jou helpen: deadlines, briefjes, dingen ergens neerleggen zodat je iets niet vergeet. Maar wéét: het ligt niet aan je wilskracht. Je werkt gewoon anders.

5. Je bent té gevoelig

Veel mensen met ADHD ervaren emoties intens. Een afwijzing voelt als een mokerslag. Een compliment? Als vuurwerk.
Je zenuwstelsel is gevoeliger voor beloning én afwijzing. Dit heet ook wel RSD: Rejection Sensitivity Dysphoria (Frank van Strijen heeft hier een ebook over).

Het is pijnlijk, maar ook de reden dat je zo empathisch, zorgzaam en alert op sfeer bent. Je bent niet zwak, je bent gewoon verbonden met wat er leeft om je heen.

6. Je vergeet altijd alles

Je portemonnee, je sleutels, dat ene telefoontje… ADHD en werkgeheugen zijn geen goede vrienden. Maar het betekent niet dat je niet georganiseerd wil zijn, alleen dat je systemen nodig hebt die bij jóu passen.

Kalenders, herinneringen, checklists, post-itjes. Dat is niet “valsspelen”, dat is slim omgaan met je brein. Vergeetachtigheid zegt niets over je karakter. Alleen iets over je werkgeheugen.

7. Je maakt er altijd een rommeltje van

Je huis, je kamer, je tas, je to-do lijst, chaos is vaak zichtbaar bij ADHD’ers. Maar let op: er is een groot verschil tussen rommelig zijn en niet geven om orde.

Veel ADHD’ers hebben intern al zóveel ruis, dat externe structuur gewoon moeilijk vol te houden is. Dat maakt je niet slordig of onverschillig. Je doet wat je kunt met een overprikkeld systeem.

8. Je moet gewoon wat meer discipline hebben

Discipline wordt vaak gepresenteerd als wilskracht, maar bij ADHD werkt motivatie anders. Je hebt moeite om te starten, ook bij dingen die je belangrijk vindt. Dat komt doordat je brein anders reageert op beloning en urgentie.

Wat bij anderen automatisch “gewoon doen” is, is voor jou een innerlijke strijd. En tóch doe je het, keer op keer. Dát is pas discipline.

9. Waarom moet je altijd alles anders doen?

Je ziet een andere route, denkt buiten de lijnen, stelt vragen die anderen niet stellen. ADHD is niet alleen een aandachtsstoornis, het is ook een andere manier van denken. Dat kan botsen in systemen die gericht zijn op volgzaamheid. Maar laat je dat niet afleren.

De wereld verandert door mensen die niet meegingen in “zo doen we dat nou eenmaal”.

10. Je overdrijft

ADHD komt vaak met intense reacties: lachen tot je huilt, huilen bij een reclame, boosheid die je overvalt. En ja, sommige mensen vinden dat “te veel”. Maar je bent niet gemaakt om te temperen. Je bent gemaakt om te voelen, te leven, te verbinden.

Emotionele expressie is niet overdreven. Het is oprecht. En soms… precies wat de wereld nodig heeft.

Tot slot

Als ADHD’er ben je niet je symptomen. Je bent een compleet mens, met prachtige kwaliteiten, lastige struikelblokken, en een unieke kijk op de wereld.

Deze 10 dingen? Je hoeft ze niet langer als tekortkomingen te dragen. Je mag ze zien voor wat ze zijn: tekenen van een anders werkend brein in een wereld die daar nog niet helemaal aan gewend is.

Welke opmerking heb jij vaak gehoord als ADHD’er, en wat zou je wíllen dat mensen zeiden?

Foto van srinivas bandari