Een tijdje geleden begon ik met medicatie om mijn ADHD beter te beheersen. Dat voelde als een grote stap. Niet omdat ik tegen medicijnen was, maar omdat ik niet wist wat ik ervan kon verwachten. ADHD is al complex genoeg, dacht ik. Zou dit echt verschil maken?

Ik startte met methylfenidaat. De dosis werd na twee weken langzaam verhoogd, maar eerlijk gezegd: ik merkte er niet veel van. Geen extra focus, geen rust in mijn hoofd. Alsof ik iets deed wat zou moeten helpen, maar waar ik zelf buiten bleef staan. Dat was frustrerend, want ik wilde niet zomaar iets slikken. Ik wilde begrijpen wat het voor mij deed.

Na overleg met mijn behandelaar bij ADHDCentraal stapte ik over op dexamfetamine. Inmiddels zit ik op 60 mg per dag (langwerkend), en dat voelt als een stap vooruit. Niet omdat alles ineens perfect gaat, maar omdat ik merk dat er meer structuur ontstaat.

Ik kan me beter concentreren, raak minder snel afgeleid en voel meer rust in mijn hoofd. Dingen die eerst door elkaar liepen, lijken nu beter op hun plek te vallen. Alsof er ruimte is gekomen tussen de gedachten, net genoeg om te kiezen waar ik mijn aandacht aan wil geven.

Een goed voorbeeld daarvan merkte ik tijdens brightonSEO, waar ik afgelopen week was voor mijn werk bij Kinsta.
Ik gebruikte mijn medicatie maar op één van de twee dagen, en het verschil was duidelijk.

De dag met medicatie voelde ik me aanwezig, rustig en scherp. Ik kon gesprekken beter volgen en had overzicht in de drukte.

De dag erna, zonder medicatie, was het alsof mijn hoofd weer openstond voor alles tegelijk. Vermoeiend, maar ook leerzaam. Het liet me zien hoeveel invloed de medicatie op mijn dagelijks functioneren kan hebben.

Het mooie is dat de medicatie niet alles voor me doet. Ik moet nog steeds bewust plannen, pauzes nemen en opletten dat ik mezelf niet voorbijloop. Maar ik heb nu het gevoel dat ik daar de ruimte voor heb. Dat ik niet constant achter de feiten aanren, maar wat meer grip heb op mijn eigen tempo.

Het is nog een proces, en ik blijf goed luisteren naar mijn lichaam en hoofd. Maar deze stap, richting meer structuur, focus en rust, voelt als de juiste.

Foto via Towfiqu barbhuiya